قنبرِ مولا...

به خدا قسم تو می آمدی اگر اعمالمان همچون حرف هایمان اینقدر زیبا بود...

قنبرِ مولا...

به خدا قسم تو می آمدی اگر اعمالمان همچون حرف هایمان اینقدر زیبا بود...

قنبرِ مولا...

بچه هاے کوچک با دست و پایشان بازی مے کنند
ولے دلشان مرتــّب است
و همراهشان است .

اما بزرگ ها دست و پایشان خیلے منظّــم است
ولے دلشان بازے مے کند
و همراهشان نیست .

حاج محمد اسماعیل دولابی

راه رسیدن به امام زمان چیست؟!

جمعه, ۱ شهریور ۱۳۹۲، ۰۸:۱۰ ق.ظ

بزرگی از یکی از دوستان امام زمان پرسید: چگونه میتوان به امام زمان نزدیک شد؟
قبل از اینکه پاسخ این سوال را تقدیم کنم ذکر مقدمه ی کوچکی لازم است. در آیه 193 سوره مبارکه آل عمران آمده است:
رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ
پروردگارا ما شنیدیم که دعوتگرى به ایمان فرا مى ‏خواند که به پروردگار خود ایمان آورید پس ایمان آوردیم پروردگارا گناهان ما را بیامرز و بدیهاى ما را بزداى و ما را همراه با ابرار بمیران
در ابتدا باید دید که این منادیان دعوتگر به ایمان که همان ابرار هستند و ما آرزو داریم با آنها باشیم و در رکابشان بمیریم چه کسانی هستند! برای پاسخ به این سوال می توان از دعای شریفه جامعه کبیره استفاده کرد. در فرازی از این دعا آمده است:
السَّلَامُ عَلَى الدُّعَاةِ إِلَى اللَّهِ وَ الْأَدِلَّاءِ عَلَى مَرْضَاةِ اللَّهِ ...
سلام بر پیشوایان خلق که دعوتگران بسوى خدا و رهنمایان به سوی رضای خدا...
پس می توان نتیجه گرفت که ابرار 14 معصوم هستند که آرزوی ما بودن با آنها و شهادت در رکابشان است
حال چگونه این بودن با ابرار نصیب ما میشود؟! پاسخ این سوال را نیز خداوند در آیه 92 همان سوره یعنی سوره آل­عمران آورده است.
لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ...
هرگز به بِرّ نخواهید رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید ...


حال با توجه به مطالب عنوان شده، چند نکته به ذهن انسان خطور میکند!
1.  لن در اول آیه شریف یعنی امکان ندارد و محال است و راه دیگری جز این نیست!
وقتی که بعد از آن حتی می آید می خواهد بفهماند که یگانه راه رسیدن به بِرّ (امام زمان علیه السلام) این هست که آن چیزهایی رو انسان دوست دارد باید بدهد برای رضای خدا!!!

2. انفاق فقط مالی نیست و چیزهای مادی که ما دوست داریم رو شامل نمیشه ،بسیار بسیار گسترده تر است
مهم اینه که این چیزی که بهش انس و علاقه داریم رو برای خدا بدییم بره.مثل حضرت ابراهیم که اسماعیلش رو داد، مثل امام حسین که محبوب ترین هاشون (آقا علی اکبر) رو تقدیم خدا کردند، و مثل....


3. برای رو سیاه هایی مثل من و در اندازه من ممکنه حتی این محبوب من یک چیز مذموم هم باشه در نظر خدا اون رو باید بدیم بره، مثلاً خدایی نکرده ما انس گرفتیم و علاقه داریم به بعضی از گناهان
مثلاً چشممون انس گرفته به بعضی نگاه های حرام باید بدیم بره برای رضای خدا اگرکه قصد داریم به امام زمان برسیم
مثلاً گوشمون انس گرفته به بعضی آهنگها و اصوات حرام که باید بدیم بره برای رضای خدا اگر میخواهیم به امام زمان

برسیم
مثلاً زبانمان انس گرفته با مجالس شب نشینی ای که توش غیبت عالم و آدم رو میکنیم و باید بدیم بره برای رضای خدا و امام زمان

مثلاً از کربلا که اومدم یک کیف خریده بودم خیلی سبک و خوب و کوچیک بود، خیلی خوشم میومد، مادر بزرگوار تا دیدن گفتن چه کیف خوبی کاش برای من هم میگرفتی، (ما هم که تحت جو بودیم) یعنی جوگیر شده بودیم و یاد این آیه افتادیم و دادیم رفت اون کیفی رو که خیلی خوشمون میومد برای رضای خدا و نزدیک شدن به امام زمان!!!
یا مثلاً پوریای ولی آبرویش و اعتبارش را برای رضای خدا از دست داد...!!
اما یه نکته ی لطیف
آقا ابالفضل بالاترین ویژگیشون سلحشوری و شجاعتشان بود، و آقا امام حسین همین را از ابالفضلش گرفت و نگذاشت در روز عاشورا بروز و ظهور کند!!! ابالفضل لحظه شماری میکرد برای تکه تکه کردن سپاه عمر سعد و نشان دادن صولت حیدری اش و انتقام عزیزانش اما امام حسین به عنوان امام وظیفه دارد تا مأموم خود را به بالاترین مرتبه ای که در ظرفیت شخص هست برساند. و به چنان مقامی رساند ابالفضلش را که تمام شهدای عالم از حبوط آدم تا قیام قیامت به مقامش غبطه میخورند.


امام حسین (ع) نگذاشتند که این شجاعت و سلحشوری عباسش بروز کند و همین را از عباسش گرفت تا به نهایت مرتبه ای که لیاقتش را داشت برساند عباسش را، وقتی عباس اذن نبرد طلبید، فرمودند عباس جان آب بیاور!!! و با اینکه این برای عباس بن حیدر کرار بسیار بسیار گران بود، سخت به گوش جان پذیرفت و با هدف آوردن آب و نه نبرد و تکه تکه کردن لشگر کفر به سمت شریعه ی فرات رفت و تمام همتش را صرف سالم نگاه داشتن مشک کرد و نه تکه تکه کردن آن حرام زادگان و حرام خواراران و نبرد با ایشان.
حال باید ببینیم مما تحبون ما چیست و چه چیز محبوبمان است، همان را باید بدهیم برای رضای خدا

آنقدر این تعلقات را باید داد تا دیگر متعلقی باقی نماند و منی باقی نماند و همه یکسر در قلبمان حضرت دوست بماند و محبوبین حضرت دوست


منتظر واقعی به قول آن دوست امام زمان(عج) کسی است که راضی باشد به این که امام به او بگوید اگر تو نباشی ما می آییم و باید حاضر باشد که  هر چه در نظرش محبوب است و حتی عزیزانش و حتی جان شیرینش را در راه محبوب بدهد!!!


نظرات  (۲)

جمــــعه ای دیگر گذشـت و باز هم مولا نیامد
باز هــــــم آن ســــــیّد و آن مقــتدای ما نیامد
چشـــــمهای پر گـــناه ما به در مـاندند و مولا
یک نگاه ســـــــــردِ معـــــــنا دار کرد امّـا نیامد
حُســـن یوسف را طلب با دِرهم معدود کردیم
چون دراهم بود معدود  آن گل زهـرا نیامد
سیرت زیبای او عشق است ، ای عشاق عالم
چون طلـب کردیم صورت ، یار خوش سیما نیامد
بود چون باغ جـــــهان از خار و از خاشــاک لبریز
آن گل بی خــــــــار پروا کرد و در اینــــــجا نیامد
برده دل از مـــــا و ما را کرده او مجنون و شـیدا
آری آن صـــــیاد و دام و دانــه ی دلــــــها نیامد
کودکان گشـــــتند پیر و پیرها هم جان سپردند
جمعه پی در پی گذشــــت و باز هم مولا نیامد

شاعر : علی اسماعیلی 

  • نیلو کوچولو
  • راهب از کوچه رندان به سلامت بگذر        تا خرابت نکند تهمت بدنامی چند                    خوب بود  مطالبت اقا

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی