دلم هواتو کرده...

اى تو صاحب زمان! اى تو صاحب زمین! دل جدا ز یاد تو آشیانه اى خراب وبى صفاست یاد سبز وروح بخش تو یاد لطف بى نهایت خداست کوچه باغ سینه ام اى گل محمدى به عطر نامت آشناست آنکه در پى تو نیست کیست؟ آنکه بى بهانه تو زنده است در کجاست؟

اى کرامت وجود! باد غربتى که مى وزد به کوچه هاى بى تو بوى مرگ مى دهد بوى خستگى فسردگى کوچه ها در انتظار یک نسیم روح بخش یک پیام آشنا ودلنواز سینه را گشوده اند. کوچه هاى ما همیشه عاشق تو بوده اند.

اى کبوتر دلم هوایى محبتت! سینه ام آشناى نعمت غم است گر هزار کوه غم رسد هنوز هم کم است از درون سینه ام ناله هاى مرغ خسته اى به گوش مى رسد. بالهاى زخمى ام نیازمند مرهم است.

صبحگاه جمعه ها آفتاب یاد تو ز (ندبه)هاى ما طلوع مى کند. آنکه شب پس از دعا با سرود اشتیاق ونغمه امید با دلى سفید خواب رفته است روز را به شوق دیدنت شروع مى کند اى تو معنى امید وآرزو! اى براى انتظار عاشقانه آبرو! عشقهاى پاک در میان خنده ها وگریه هاى عاشقان پیش عصمت الهى ات خضوع مى کنند.

                         

چه بی خیال نشستیم!!

نه کوششی نه وفایی

فقط نشته و گفتیم، خدا کند که بیایی!

باید تسلیم بود...

زیارت تو‌ِ،حج تو،مکه تو و کربلای تو فقط بذری است که می افشانی از آن به بعد اوست که باید سبزش کند ما چه می دانیم؟ شاید به صلاح ما نباشد که این بذر الآن سبز شود و باید رویش عقب بیفتد . اگر دستت رسید از شاخه آن درخت میوه بچینی بچین. نوش جانت و اگر دستت نرسید ناراحت نباش. انسان باید آن تسلم ولایت را پیدا کند و بداند همین هست و بس،نباید به اینکه چه می دهند و چه نمی دهند کاری داشت.

                                                                                                                علامه حسن زاده آملی

راه رسیدن به امام زمان چیست؟!

بزرگی از یکی از دوستان امام زمان پرسید: چگونه میتوان به امام زمان نزدیک شد؟
قبل از اینکه پاسخ این سوال را تقدیم کنم ذکر مقدمه ی کوچکی لازم است. در آیه 193 سوره مبارکه آل عمران آمده است:
رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ
پروردگارا ما شنیدیم که دعوتگرى به ایمان فرا مى ‏خواند که به پروردگار خود ایمان آورید پس ایمان آوردیم پروردگارا گناهان ما را بیامرز و بدیهاى ما را بزداى و ما را همراه با ابرار بمیران
در ابتدا باید دید که این منادیان دعوتگر به ایمان که همان ابرار هستند و ما آرزو داریم با آنها باشیم و در رکابشان بمیریم چه کسانی هستند! برای پاسخ به این سوال می توان از دعای شریفه جامعه کبیره استفاده کرد. در فرازی از این دعا آمده است:
السَّلَامُ عَلَى الدُّعَاةِ إِلَى اللَّهِ وَ الْأَدِلَّاءِ عَلَى مَرْضَاةِ اللَّهِ ...
سلام بر پیشوایان خلق که دعوتگران بسوى خدا و رهنمایان به سوی رضای خدا...
پس می توان نتیجه گرفت که ابرار 14 معصوم هستند که آرزوی ما بودن با آنها و شهادت در رکابشان است
حال چگونه این بودن با ابرار نصیب ما میشود؟! پاسخ این سوال را نیز خداوند در آیه 92 همان سوره یعنی سوره آل­عمران آورده است.
لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ...
هرگز به بِرّ نخواهید رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید ...

حال با توجه به مطالب عنوان شده، چند نکته به ذهن انسان خطور میکند!
1.  لن در اول آیه شریف یعنی امکان ندارد و محال است و راه دیگری جز این نیست!
وقتی که بعد از آن حتی می آید می خواهد بفهماند که یگانه راه رسیدن به بِرّ (امام زمان علیه السلام) این هست که آن چیزهایی رو انسان دوست دارد باید بدهد برای رضای خدا!!!

2. انفاق فقط مالی نیست و چیزهای مادی که ما دوست داریم رو شامل نمیشه ،بسیار بسیار گسترده تر است
مهم اینه که این چیزی که بهش انس و علاقه داریم رو برای خدا بدییم بره.مثل حضرت ابراهیم که اسماعیلش رو داد، مثل امام حسین که محبوب ترین هاشون (آقا علی اکبر) رو تقدیم خدا کردند، و مثل....

3. برای رو سیاه هایی مثل من و در اندازه من ممکنه حتی این محبوب من یک چیز مذموم هم باشه در نظر خدا اون رو باید بدیم بره، مثلاً خدایی نکرده ما انس گرفتیم و علاقه داریم به بعضی از گناهان
مثلاً چشممون انس گرفته به بعضی نگاه های حرام باید بدیم بره برای رضای خدا اگرکه قصد داریم به امام زمان برسیم
مثلاً گوشمون انس گرفته به بعضی آهنگها و اصوات حرام که باید بدیم بره برای رضای خدا اگر میخواهیم به امام زمان

برسیم
مثلاً زبانمان انس گرفته با مجالس شب نشینی ای که توش غیبت عالم و آدم رو میکنیم و باید بدیم بره برای رضای خدا و امام زمان

مثلاً از کربلا که اومدم یک کیف خریده بودم خیلی سبک و خوب و کوچیک بود، خیلی خوشم میومد، مادر بزرگوار تا دیدن گفتن چه کیف خوبی کاش برای من هم میگرفتی، (ما هم که تحت جو بودیم) یعنی جوگیر شده بودیم و یاد این آیه افتادیم و دادیم رفت اون کیفی رو که خیلی خوشمون میومد برای رضای خدا و نزدیک شدن به امام زمان!!!
یا مثلاً پوریای ولی آبرویش و اعتبارش را برای رضای خدا از دست داد...!!
اما یه نکته ی لطیف
آقا ابالفضل بالاترین ویژگیشون سلحشوری و شجاعتشان بود، و آقا امام حسین همین را از ابالفضلش گرفت و نگذاشت در روز عاشورا بروز و ظهور کند!!! ابالفضل لحظه شماری میکرد برای تکه تکه کردن سپاه عمر سعد و نشان دادن صولت حیدری اش و انتقام عزیزانش اما امام حسین به عنوان امام وظیفه دارد تا مأموم خود را به بالاترین مرتبه ای که در ظرفیت شخص هست برساند. و به چنان مقامی رساند ابالفضلش را که تمام شهدای عالم از حبوط آدم تا قیام قیامت به مقامش غبطه میخورند.


امام حسین (ع) نگذاشتند که این شجاعت و سلحشوری عباسش بروز کند و همین را از عباسش گرفت تا به نهایت مرتبه ای که لیاقتش را داشت برساند عباسش را، وقتی عباس اذن نبرد طلبید، فرمودند عباس جان آب بیاور!!! و با اینکه این برای عباس بن حیدر کرار بسیار بسیار گران بود، سخت به گوش جان پذیرفت و با هدف آوردن آب و نه نبرد و تکه تکه کردن لشگر کفر به سمت شریعه ی فرات رفت و تمام همتش را صرف سالم نگاه داشتن مشک کرد و نه تکه تکه کردن آن حرام زادگان و حرام خواراران و نبرد با ایشان.
حال باید ببینیم مما تحبون ما چیست و چه چیز محبوبمان است، همان را باید بدهیم برای رضای خدا

آنقدر این تعلقات را باید داد تا دیگر متعلقی باقی نماند و منی باقی نماند و همه یکسر در قلبمان حضرت دوست بماند و محبوبین حضرت دوست


منتظر واقعی به قول آن دوست امام زمان(عج) کسی است که راضی باشد به این که امام به او بگوید اگر تو نباشی ما می آییم و باید حاضر باشد که  هر چه در نظرش محبوب است و حتی عزیزانش و حتی جان شیرینش را در راه محبوب بدهد!!!

تصاویر تامل برانگیز

قصد دارم توی این یه هفته، هر روز تعدادی عکس بذارم و توضیحاتی درباره این عکسها بدم.هدف از قرار دادن این تصاویر اینه، مشخص است که انسان به اونجا میرسه که خودش نمیتونه در نهایت به سعادت برسه و باید از ولی خداوند بر روی زمین کمک بگیره و ضجه بزنه  و ناله کنه و در خواست کنه تا خداوند اون رو به بشر عرضه کنه، شما هم اگر نظری در رابطه با این عکسها و وضع موجود دارین دریغ نکیند. (خداوکیلی اوضاع ؛ اوضاع غریبیه...)

...

..

.

                                   

خدایا چگونه است اینان که از تو بیخبرند اینگونه فربه و بی فایده و آسوده زیست میکنند., و چگونه است که محرومانی که در گوشه ؛ گوشه جهان با فقر و گرسنگی ؛ روزگار سپری میکنند همچنان به یاد تو اند ؟؟؟...

خدایا این همه عجب را تمام کن و دیگر مجال جولان تفکرات شیطان در زندگی بشر را نده ؛ برسان قائم را تا با آمدنش دنیا قیام کند و زشتی و بدی و ظلم به کلی رخت بندد.

  

                                      

خدایا این مگر انسان نیست.این مگر مادر نیست , مگر محبت فرزند و مادری به همین سادگی است که میبینم چطور از هم جدا میشوند؟؟؟ ؛خدایا چه شده یعنی مادر به  آن قدر نتوانسته غذایی تهیه کند که دلبندش گرسنه پیش چشمانش پرپر شود , خدایا ...

خدایا...

خدایا چه کنم دیگر چگونه سیر غذا بخورم وقتی که چنین واقعیتی در دنیا وجود دارد ,

مگر من چه کرده ام میتوانم در کشوری زندگی کنم که  کاملا آسوده و در کمال امنیت زندگی سپری میکنم ولی در نقطه ای دیگر اینگونه مردمان زندگی میکنند...

خدایا مولایی را برسان که بتوانم در حضورش خدمتی کنم تا تمامی این اتفاقات از  فعل دنیا پاک شود, باشد که انشالله شوم سرباز مهدی عج تا دهم جانی ناقابل در ره  احقاق حق

                                           

خدیا اینان مگر جزئی از جمله جوانان و مردمان این مرز و بوم نیستند ؛ اینان مگر انسان تو نیستند ؛ چه میکنند با هستی و جان خود , چرا در راه شیطان و بیهودگی صرف میکنند آنرا , 

خدایا نابود کن آن شیاطین از انسی و جنی که تخم چنین فتنه ای را در کشورمان و هر جای دنیا پاشیدند تا با توسعه آن بر کشور ها تسلط کرده و کنترل نیروی ارادی آنان را در دست بگیرند و دیگر رمقی برای خواست حق و خواست حکومت حق باقی نماند.

برسان مولایی را که در حکومتش عقل ها کامل شود و این چنین مردمان تیشه به ریشه خود نزنند...

اللهم عجل لولیک الفرج

اگر بگویم ظهور اتفاق افتاده چه؟!

اوائل روزهای سال 1380 با جمعی از دوستـــان عازم شهر مقدس قـــم شدیم در ایام حضور در قم با محقق بزرگواری آشنا شدیم که در مورد ظهور و نشانه های آن تحقیقات گسترده ای انجام داده بود و با استدلالهای روائی جالب معتقد بود که ظهور بسیار نزدیک است  نکات علمی سخنان ایشان، هر شنونده ای را به تفکر وامیداشت و قضیه فراتر از یک ادعای احساسی و بی بنیان بود تا این که در همان ایام توفیق، یارِ جمع دوستان شد و در صبح یک روز بهاری موفق به حضور در بیت علامه حسن زاده آملی (حفظه الله تعالی) شدیم و از نزدیک این دانشمند گرانقدر را زیارت کردیم داستان چگونگی حضور در محضر ایشان و ساعتی که در خدمت معظم له بودیم خود جریانی شیرین و درس آموز است که وقت مستقلی برای بیان میخواهد که در این مقاله مختصر نمی گنجد.

اما آنچه باعث شد آن جلسه برای این حقیر به یاد ماندنی و سرنوشت ساز شود مطرح شدن ماجرای تحقیق برادر محققمان درمورد ماجرای ظهور ونشانه های آن بود آن طلبه فاضل به تفصیل موضوع را برای حضرت علامه شرح دادند و ایشان با ادب و حوصله مثال زدنی به دقت به سخنان ایشان گوش دادند همه دوستان حاضر در جلسه لحظه شماری میکردند تا عکس العمل علامه حسن زاده را در قبال مسائل مطرح شده مشاهده کنند بعد از پایان سخنان برادر بزرگوار، استاد لحظه ای تامل کردند و سپس با خنده شیرین و معنا داری به جمع نگاه کرده و با آن لهجه شیرین فرمودند خلاصه عرائض حضرات این است که میخواهید بفرمایید که ظهور حضرت نزدیک است؟ با تایید دوستان ایشان فرمودند:

اگر بــــگویم ظــــهور اتفـــاق افتـــــاده چه؟

همه جا خوردیم. اصلا انتظار چنین مطلبی را از ایشان نداشتیم همه مات و متحیر این سخن ایشان بودیم و نمیدانستیم چه بگوییم؛

علامه که متوجه تحیر جمع شده بود با بیانی حکیمانه این گونه مطلب را توضیح دادند برای توضیح مطلب باید مثالی بیان شود پرودگار متعال قواعد عالم ملکوت را نظیر و شبیه قواعد عالم ملک قرار داده و عالم تکوین را منطبق با عالم تشریع خلق کرده تا بشر با پی بردن به اسرار و قواعد عالم ملک و تکوین، پی به اسرار ملکوت و تشریع ببرد و از این هماهنگی و شباهت حکمتهایی  استفاده کند یکی از این قواعد مسلم و عمومی طبیعت، تدریجی بودن تحولات میباشد فی المثل حرکت وضعی زمین و در پی آن طلوع و غروب خورشید یک فرایند تدریجی است اگر خورشید به یک باره در آسمان زندگی مادی و طبیعی طلوع یا غروب کند در روند حیات اختلال ایجاد میشود و هیچ موجود زنده ای قادر به تطبیق خود با تغییر وضعیت نور در میدان حیات نخواهد بود و نظم زندگی به هم می ریزد.

خورشید باید به تدریج غروب و طلوع کند تا موجوداتِ تحت تاثیر خورشید بتوانند خود را با تغییرِ رخ داده تطبیق کرده و حیات به چرخه ی نظم خود ادامه دهد نظیر همین اتفاق نیز در حیات معنوی و ملکوتی بشر، در حال، اتفاق افتاده است.

علامه بزرگوار در توضیح این مطلب فرمودند :

 امام معصوم، خورشید آسمان حیات معنوی بشر است و طلوع و غروب ایشان در صحنه حیات بشر تابع قواعدی شبیه قواعد طبیعی خورشید است اگر مقوله غیبت و ظهور حضرت بطور دفعی و بدون هیچ زمینه ای واقع شود، مسلما جوامع بشری تاب این تحول شدید را نخواهد داشت.

بدین علت حکمت الهی مقتضی  تدریجی بودن این اتفاق عظیم است با بررسی تاریخ حیات با برکت حضرت در میابیم که این اتفاق درمورد غیبت حضرت واقع شده است غیر از اینکه حیات سه امام همام قبل از امام عصر(عج) تقریبا به حالت غیبت بوده و نوعی تمرین برای شیعیان برای زندگی مومنانه بدون ارتباط فیزیکی با امام بود.

غیبت حضرت به دو مرحله غیبت صغری و کبــــــری تقسیم میشود مرحله غیبت صغری به مثابه آماده کردن مردم برای غیبت اصلی و طــــــولانی حضرت بوده است.

همین حکمت در دوران ظهور حضرت هم رعایت خواهد شد بشری که در طول صد ها سال در دل ظلمت زندگیِ بدون حاکمیت فرهنگ توحیـــــدی-ولایــــــی نشو و نما پیدا کرده ظرفیت تحمل ناگهانی نور وجودی که به تعبیر قرآن زمین را اشراق میکند "اشرقت الارض بنور ربها..." را ندارد لذا باید واسطه در این بین وجود داشته باشد بدین معنا که مجالی برای تجلی نور ایشان در وسعت های محدود بوجود آید، که مردم بتوانند خود را برای حضور آن مقام رفیع آماده کنند.

سپس آن عارف روشن ضمیر تاملی کرده و با قاطعیت، جملاتی فرمودند که باعث شد جمع حاضر به وجد آمده و طوفانی از شادی و سرور در دل و جان حضار پدید آید؛

و آن از این قرار بود :

 قرائن و شواهد نشان می دهد انقــــلاب اســـلامی و نــــظام مقـــــدس جمهـــــوری اســـــلامی ایران ظهور صغرای حضرت بقیه الله الاعظم

و بین الطلوعین حکومت جهانی امام زمان ارواحنا فداه می باشد.

آنگاه این مژده بزرگ را بیان مثال هایی شرح دادند ایشان فرمودند:

مثلا این مراسمات عبادی و معنوی را ببینید

روزی در همین شهر قم، اگر چند طلبه بصورت انفرادی و با هزینه شخصی چند روزی اعتکاف میکردند، میگفتیم الحمد الله معنویت در حوزه پیشرفت کرده ولی اکنون میبینیم چند هفته قبل از ایام اعتکاف شاهد جوانانی هستیم که چندین شبانه روز و در سخت ترین شرایط و با کم ترین امکانات در مساجد و حرمها معتکف میشوند و عمده هدف خود را خود سازی برای آمادگی ظهور اعلام میکنند مگر در ایام رژیم گذشته عموم مردم از معارف اهل بیت و ادعیه ایشان اینقدر اطلاع داشتند!؟

 در روز عرفه در غیر صحرای عرفه شاید خواصی پیدا میشدند که دعای عرفه سید الشهدا را با آن مضامین بلند و عرشی را قرائت میکردند؛ اما اکنون چه؟ از ظهر تا عصر عرفه، مساجد ، حرمها و خیابانهای اطراف و رسانه ها بسیج می شوند تا میلیونها انسان اعم از نوجوان و جوان و پیر و زن و مرد و عامی و عالم در کنار هم نشسته و با ناله و تضرع، این دعای به این حجم را قرائت می کنند ،

اینها فرج امام زمان نیست، پس چیست؟

زمانی بر این ملت گذشت که حتی در میان خواص کمتر کسی پیدا میشد که بتواند قرآن را از روی مصحف، به درستی قرائت کند

تا چه رسد به درک معانی و معارف قرآن

اما اکنون میبینیم که درسراسر کشور دهها هزار حافظ و قاری قرآن تربیت شده اند که بدنبال درک حقائق قرآن و عمل به آنها هستند ،

آیا اینها جلوه های ظهور نیست؟ 

نمـــاز جمـــعه ها، راهپیـــمایی ها، جهـــادها و شهــــادت ها، احیـــاء مهـــدیه ها و جمـــکران، اقـــــبال مردم به دعـــــای ندبــــه و...
همه و همه نشان از یک خیزش عظیم و تحولی بی سابقه در تاریخ تشیع و همه جلوه هایی از ظهور صغری است
 انقـــــلاب اســـــلامی ایـــــران
ظهـــــور برنــــامه ای، شخصیـــــتی و حقــــوقی حضرت مهـــــــدی موعـــــود(عج) بوده و
 ظهــور جهانی و اصلی حضرت، ظهـــور شخصی و حقیـــقی ایشــان میباشد
هر کس هر کاری میخواهد در دوران ظهور انجام دهد الان شروع کند
چون وقتش فرا رسیده و زمینه اش از هر جهت آماده است.

هم اکنون نیز مشاهده می کنیم که با گذشت حدود سی و اندی سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، دیگر کشورهای اسلامی نیز از جمله لبنان، بحرین، مصر، تونس ، لیبی و ... این راه را پیش گرفته اند و مشاهده می کنیم مقدمات ظهور نهایی و قطعی امام زمان(عج) در حال شکل گیری می باشد...

به امید آن روز که تیتر خبرهای تمام شبکه های خبری این باشد:

                              نماز جمعه این هفته مکه مکرمه، امامت امام زمان (عج) برگزار خواهد شد

...

..

.

به امید آن روز

نکند منتظر مردن مایی آقا؟!

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد

از شما دور شدن زار شدن هم دارد

هرکه از چشم بیفتاد، محلش ندهند

عبد آلوده شدن، خوار شدن هم دارد

عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت

چشم بیمار شده، تار شدن هم دارد

آنقدر حرف در این سینه ما جمع شده

اینهمه عقده، تلمبار شدن هم دارد

از کریمان فقرا جود و کرم می خواهند

لطف بسیار، طلب کار شدن هم دارد

نکند منتظر مردن مایی آقا

این بدی، مانع دیدار شدن هم دارد