قد قامت غدیر

قد قامت الغدیر...

زیبائیه بی نهایت این عید، با تمام نور و شادی و ایمان و مهرش، تقدیم به وجود گل گونه همه شیعیان 

این روزها آن بالا غوغایی است... جایمان خالیست!

                            

قد قامت الغدیر را گفتند و ما.......... در خواب بودیم... علی تنها به مسجد رهسپر بود...

امام علی یه جمله دارن که می گن: اگر کوهی مرا دوست بدارد، درهم فرو می ریزد...

(یا کوه نیستیم، یا نمی دانیم دوست داشتن یعنی چه، یا علی را نشناختیم و یا محتملاً هر سه...)

...

..

.

یا علی(ع)...

                   باز کن چشمان ناز آلوده را...

                                              بنگر این چشم نیاز آلوده را...

بگشا در را، بگشا در را، که من امشب فاطمه(س) آوردم

بدنم خسته...گنهم سنگین... ره طولانی... چه کنم یارب؟!

دل آلوده... شده از وحشت... یم طوفانی... چه کنم یارب؟!

زه سیه کاری... شده روزم چون... شب ظلمانی... چه کنم یارب؟!

تویی از حال دل من آگاه، بک یا الله، بک یا الله....

بک یاالله، بک یاالله، بک یاالله، بک یاالله....

به رسول الله و آن خونی که روان شد از رخ نکویش

به علی و گریه­ ی شبها و دل خون و ناله ­ی یاهویش

به همان زهرا که در خانه سپر مولا شده بازویش

به تن صد پاره ­ی ثارالله، بک یاالله، بک یاالله.....

بک یاالله، بک یاالله، بک یاالله، بک یاالله....

...

..

.

التماس دعای فراوان